Monday

θάλασσα

"sky wave" phot@rt by Aeglie
Έφηβη νύχτα, άπνοη
Παιδιά γυμνά
Βαδίσαμε αργά μες στα νερά
να μετρηθούμε ό,τι φοβόμαστε:
το πυκνό σκοτάδι
τον αλμυρό κόσμο
το φλεγόμενο σώμα
Η ανάσα μας είχε πάψει
Ακούγαμε μόνο
το νερό καθώς σχιζόταν
Σαν έκρυψε τα στήθη μας
σταθήκαμε
Ησυχάσαμε
την αναπνοή που επέστρεψε με βία
Άρχισε τότε να ξεδιπλώνεται
στην ακοή μας το θαύμα
Από πολύ μακριά,
από πολύ βαθιά
Η φωνή της θάλασσας
Το υγρό τραγούδι
Η υπόσχεσή της σ’ έναν συριγμό
αθόρυβο
Ο χορός της
σ’ ένα ακίνητο σύρσιμο
Αιώνια μήτρα και τροφός
Παντοτινή αγκαλιά
Ξεκουράζει τις στεριές,
ετοιμάζει τη ζωή,
γεμίζει τις αμμούδες
πλάσματα
Ξέρει καθέναν με τ’ όνομά του
Τραγουδά τα ονόματά μας
Το δικό σου και το δικό μου
Εκείνη μας γνωρίζει
όλους
Μετράει τους
κόκκους της άμμου που είμαστε
ωχροί στους βυθούς
Μας δείχνει έξω
ψηλά, μακριά
το φως γαλανό
Ανεβαίνουμε
λευκές δροσοστάλες
στους αφρούς
Μας ωθεί στην έξοδο
διάφανες πνοές
μες απ’ τους δρόμους του ανέμου
που την ενώνουν με τον ουρανό
Τα κορμιά εκφέρουν την αλμύρα της
τη στιγμή του σπαραγμού

2 comments:

  1. Έφηβη νύχτα, άπνοη
    Ακούγαμε μόνο
    το νερό καθώς σχιζόταν...
    Η υπόσχεσή της σ’ έναν συριγμό...
    Ξεκουράζει τις στεριές,
    ετοιμάζει τη ζωή,
    γεμίζει τις αμμούδες
    πλάσματα...
    να είστε καλά!
    Τα κορμιά εκφέρουν την αλμύρα της

    αυτούς τους στίχους τους ξεχωρίζω..και χαίρομαι για την γνωριμία!

    ReplyDelete
  2. ν’ ανοίξεις χώρο στις λέξεις που ξε-χώρισες - ήταν δικές σου κι ας μην το ‘ξερες - κι εγώ χαίρομαι να σε βρω

    ReplyDelete